Τα προβιοτικά είναι ζωντανά βακτήρια τα οποία όταν καταναλωθούν σε επαρκείς ποσότητες είναι ευεργετικά για τη διατήρηση της καλής κατάστασης της χλωρίδας του εντέρου και για την αποκατάστασή της. Αποτελούνται από στελέχη «ωφέλιμων» βακτηρίων που ανταγωνίζονται τη δράση των παθογόνων μικροοργανισμών συμβάλλοντας στη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Τα προβιοτικά μπορούν να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα διαμορφώνοντας τη σύνθεση και τη δραστικότητα της εντερικής μικροχλωρίδας. Τα περισσότερα ανήκουν στα γένη Lactobacillus και Bifidobacterium και θεωρούνται ευεργετικά για την υγεία του οργανισμού μας.

Τα πρεβιοτικά είναι διατροφικά συστατικά που διεγείρουν την ανάπτυξη των βακτηρίων στο γαστρεντερικό σύστημα. Περιέχουν συστατικά που συνεισφέρουν στη διατήρηση και στη ρύθμιση της φυσιολογικής χλωρίδας του εντέρου. Παράλληλα, βοηθούν στην αποτελεσματικότερη δράση των προβιοτικών συμβάλλοντας στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο συνδυασμός προβιοτικών και πρεβιοτικών σε ένα προϊόν. Τα συμβιοτικά έχουν ενισχυμένη δράση καθώς αποτελούνται από τα προβιοτικά που ενεργούν στο λεπτό έντερο και από τα πρεβιοτικά που δρούν στη χλωρίδα του παχέος εντέρου. Έτσι εξασφαλίζεται η ολική ρύθμιση και διατήρηση της εντερικής χλωρίδας.

Οι βιταμίνες είναι οργανικές ενώσεις απαραίτητες για την ανάπτυξη και την κανονική λειτουργία του οργανισμού. Κάποιες από αυτές συντίθενται από τον οργανισμού αλλά σε ανεπαρκής ποσότητες. Κάποιες άλλες όμως δεν μπορούν να συντεθούν από τον οργανισμό, για αυτό το λόγο πρέπει να λαμβάνονται με την τροφή. Για τις περισσότερες διαδικασίες του μεταβολισμού οι βιταμίνες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο.

Χωρίς την παρουσία τους θα ήταν αδύνατες πολλές βιοχημικές αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού ή κάποιες θα γίνονταν πολύ αργά και ακανόνιστα.

Οι βιταμίνες είναι αναγκαίες για την αφομοίωση των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών. Είναι υπεύθυνες για την σύνθεση των ορμονών και των ενζύμων. Ενισχύουν το αμυντικό σύστημα του οργανισμού, ρυθμίζουν την ανάπτυξη, και τέλος σημαντικός είναι ο ρόλος τους στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Tα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία είναι και αυτά ουσίες απαραίτητες για πολλές από τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά ένζυμα δεν «λειτουργούν» χωρίς την βοήθεια των μετάλλων.

Tο σώμα μας δεν είναι σε θέση να παράγει ούτε ένα μέταλλο ή ιχνοστοιχείο και βασίζεται εξ ολοκλήρου είτε στην διατροφή είτε στα ισορροπημένα συμπληρώματα διατροφής για να καλύψει  τις καθημερινές του ανάγκες.

Σήμερα είναι γνωστές 16 βιταμίνες κάθε μια από τις οποίες έχει διαφορετική χημική δομή και εκτελεί διαφορετική εργασία στον οργανισμού. Οι βιταμίνες διακρίνονται σε λιποδιαλυτές οι οποίες διαλύονται στο λίπος και στις υδατοδιαλυτές που διαλύονται στο νερό.
Λιποδιαλυτές είναι οι βιταμίνες A, D, E και K. Έχουν την τάση να αποθηκεύονται στους ιστούς και ιδιαίτερα στο ήπαρ σε αντίθεση με τις υδατοδιαλυτές. Βραχυπρόθεσμη έλλειψη τους από τον οργανισμό μπορεί να αναπληρωθεί από την χρήση αυτών των αποθεμάτων. Η υπερδοσολογία όμως έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική συγκέντρωση, με πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στην υγεία.
Υδατοδιαλυτές είναι οι βιταμίνες B1, B2, B5 (παντοθεικό οξύ), B6, Β9 (φολικό οξύ), B12, C, H (βιοτίνη), χολίνη, ινοσιτόλη και το παρα-αμινοβενζοικό οξύ (PABA). Τυχόν πλεονάζουσα ποσότητα δεν αποθηκεύεται στο οργανισμού, αλλά αποβάλλεται με τον ιδρώτα και τα ούρα. Εξαίρεση αυτού αποτελεί η βιταμίνης Β12.

Οι ελεύθερες ρίζες είναι ουσίες (ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα ή μόρια), τα υψηλά επίπεδα των οποίων στον οργανισμό θεωρούνται βλαπτικά και επικίνδυνα.

H ατμοσφαιρική ρύπανση, η ηλιακή ακτινοβολία, το κάπνισμα, το συνεχές στρες , η φτωχή διατροφή και η κατάχρηση φάρμακων προκαλούν οξειδώσεις στα κύτταρα, προάγοντας τη δημιουργία ελευθέρων ριζών.

H αυξημένη παραγωγή ελευθέρων ριζών αποδιοργανώνει τις πρωτεΐνες των κυττάρων μεταβάλλοντας τη μορφολογία και την ταυτότητά τους. Mπορεί να προκαλέσει ρήξη των κυτταρικών μεμβρανών με συνέπεια τον πρόωρο θάνατο του κυττάρου  ή επικίνδυνες μεταλλάξεις. Πολλές εργασίες και έρευνες, έχουν δείξει ότι οι ελεύθερες ρίζες σχετίζονται με την εμφάνιση και την αύξηση της συχνότητας των  καρδιοπαθειών, του καρκίνου, του καταρράκτη, της χρόνιας αρθρίτιδας, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της γήρανσης του δέρματος και γενικά της πρόωρης γήρανσης όλου του οργανισμού. 

H άμυνα του οργανισμού μας απέναντι στις ελεύθερες ρίζες είναι οι αντιοξειδωτικές ουσίες. Oι ουσίες αυτές έχουν την  ικανότητα να εξουδετερώνουν αποτελεσματικά τις ελεύθερες ρίζες και να τις μετατρέπουν σε άλλες μη βλαβερές ουσίες.

Βασική λοιπόν σημασία για την προστασία και την διατήρηση της υγείας μας, έχει η επάρκεια του οργανισμού μας σε λιποδιαλυτές και υδατοδιαλυτές αντιοξειδωτικές ουσίες. Oι κυριότερες αντιοξειδωτικές ουσίες είναι η βιταμίνη C, η βιταμίνη E, η προβιταμίνη A ή β-Καροτένιο, η βιταμίνη D3, το ιχνοστοιχείο Σελήνιο και το συνένζυμο Q10

Η βιταμίνη C : Περιέχεται στα περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, σε ικανοποιητικές ποσότητες, αλλά κυρίως στα εσπεριδοειδή, στα λάχανα όλων των ειδών, στις πιπεριές όλων των ειδών, στο μαϊντανό, το κουνουπίδι, το μπρόκολο και τα ακτινίδια.

Η βιταμίνη Ε : Κύριες πηγές της είναι το αβοκάντο, οι γαρίδες, οι ξηροί καρποί όλων των ειδών, το ελαιόλαδο και οι γλυκοπατάτες.

Η βιταμίνη Β6: Περιέχεται σε ικανοποιητικές ποσότητες στο κρέας, στα θαλασσινά και τα ψάρια, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και στα χόρτα του αγρού, στις πατάτες, στα όσπρια αλλά και στα δημητριακά όλων των ειδών από τα οποία παρασκευάζονται τα αρτοσκευάσματα.

Το Φυλλικό (ή Φολικό) οξύ : Κύριες πηγές του είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα εσπεριδοειδή, τα δημητριακά ολικής άλεσης  και τα όσπρια.

Τα Φλαβονοειδή : είναι μια τεράστια κατηγορία ουσιών, περίπου 800 μέχρι σήμερα γνωστών, που βρίσκονται κυρίως στο πράσινο τσάι, στο κόκκινο περισσότερο και λιγότερο στο λευκό ή ροζέ κρασί, αλλά και στα λαχανικά που έχουν κατά κύριο λόγο κόκκινο χρώμα.

Το συνένζυμο Q10  : Βρίσκεται στα ψάρια, στο κρέας όλων των ειδών και στους ξηρούς καρπούς.

Τα Καροτενοειδή :  Είναι μια οικογένεια βιταμινών που προσδίδουν κυρίως το κίτρινο-πορτοκαλί χρώμα στα λαχανικά και τα φρούτα. Συναντώνται στα ροδάκινα, τα καρότα, τις φράουλες, το πεπόνι, την ντομάτα, τα βερίκοκα, την χειμωνιάτικη κόκκινη κολοκύθα, αλλά και στο σπανάκι.

Ο σίδηρος : θεωρείται και αυτός κύρια αντιοξειδωτική ουσία και βρίσκεται σε αφθονία στο κόκκινο κρέας, τα εντόσθια, στο σπανάκι, τα θαλασσινά, τα όσπρια, τα ξερά σύκα και δαμάσκηνα. Απορροφάται από τον οργανισμό σε μεγαλύτερο βαθμό όταν συνυπάρχει και η βιταμίνη C, ενώ  δεν απορροφάται όταν συνυπάρχει το ασβέστιο.

Ο Ψευδάργυρος : Κύριες πηγές του είναι τα θαλασσινά, τα εντόσθια, το κρέας όλων των ειδών, τα σύκα (ξερά και φρέσκα), τα μανιτάρια, τα δημητριακά όλων των ειδών και οι ξηροί καρποί.

Το σελήνιο : Βρίσκεται στο κρέας όλων των ειδών, στα λαχανικά και ιδιαίτερα στο σέλινο, στα θαλασσινά και στα δημητριακά όλων των ειδών.

H Σ.H.Δ., είναι η ποσότητα που θεωρείται ικανή να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία υγιών ατόμων.

Tο συνένζυμο Q10 είναι ένα εξαιρετικά πολύτιμο διατροφικό συστατικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη  μετατροπή της χημικής ενέργειας των συστατικών της τροφής σε βιολογική.

Tο συνένζυμο Q10 πέραν του γεγονότος ότι είναι συστατικό «κλειδί» για Ενέργεια και Τόνωση του οργανισμού μας, είναι και ένα ισχυρότατο αντιοξειδωτικό και συνεπώς παίζει αποφασιστικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού μας από τις βλαπτικές επιδράσεις των ελευθέρων ριζών.

O ανθρώπινος οργανισμός έχει την ικανότητα σύνθεσης του συνενζύμου Q10, σε ανεπαρκείς όμως ποσότητες με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητη  η πρόσληψή του από τη διατροφή ή τα εξειδικευμένα συμπληρώματα διατροφής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ποσότητα του Q10 στον οργανισμό μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας καθώς επίσης και με την λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. στατίνες).

Οι βιταμίνες, τα μέταλλα & ιχνοστοιχεία  βρίσκονται σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα που βάζουμε στο τραπέζι μας, σε διαφορετικές όμως αναλογίες. Είναι ουσίες που δεν περιέχουν από μονές τους θερμίδες, είναι όμως απαραίτητες για τη ομαλή διεξαγωγή των βασικών αντιδράσεων του οργανισμού μας:

• Δεν έχουν θερμίδες.
• Έχουν ρυθμιστικό ρόλο στις διάφορες χημικές αντιδράσεις σύνθεσης ή διάσπασης των 3 βασικών συστατικών της διατροφής μας : των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών.
• Λειτουργούν από χημικής άποψης σαν «καταλύτες» επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας τις βιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού.
• Παρεμβαίνουν στην διαδικασία του μεταβολισμού ελέγχοντας και κατευθύνοντας τον, ασκώντας ρύθμιση στις αντιδράσεις αναβολισμού και καταβολισμού που μαζί συνθέτουν τον μεταβολισμό.
• Συνδυάζονται μεταξύ τους αλλά και με τις αντιοξειδωτικές ουσίες ώστε να παρέχουν πλήρη προστασία στον οργανισμό.